Juridische teksten: kan het simpeler?
Ik heb in drie landen rechten gestudeerd, dus ik heb me drie keer een juridische taal eigen moeten maken. Juristen gebruiken graag hun eigen taal. Veel begrippen zijn nauwkeurig omschreven in wetgeving of rechtspraak, soms al tweeduizend jaar. Het voordeel is dat juristen over de hele wereld meteen weten wat bedoeld wordt met iets als een actio Pauliana. Het nadeel is dat niet-juristen aanlopen tegen een geheimtaal met onduidelijke gevolgen voor henzelf.
Het is een beetje alsof de dokter tegen je zegt: U hebt ongeconjugeerde hyperbilirubinemie, als ze ook kon zeggen: Maakt u zich geen zorgen, meneer Bouman! Uw advocaat kan zeggen nemo plus iuris ad alium transferre potest quam ipse habet, terwijl hij ook kan zeggen: je kan alleen iets verkopen als het van jou is.
Toch zit er een belangrijk verschil in de voorbeelden hierboven. Sommige juridische uitdrukkingen kunnen makkelijk worden omgetaald naar gewonemensentaal, maar andere niet. In het voorbeeld van nemo plus is de omzetting kort en krachtig. Maar...